روز جهانی جشن گیاه آوری یا زمین پاک هر ساله در 22 آوریل ، مصادف با 2 اردیبهشت است، که مردم سراسر جهان مراسم ویژه با آداب متفاوت را در این روز برای قدردانی از مواهب زمین، منابع و ذخایر طبیعی، داشتن زمینی پاک و بدون آلودگی برگزار می‌کنند.
علت نامگذاری روز 22 آوریل به نام روز زمین به حادثه نشت گسترده نفت در ساحل سانتا باربارا آمریکا در سال 1969 برمی‌گردد. دراین حادثه بیش از 100 هزار بشکه نفت به آب راه سانتا باربارا وارد شد و هزاران پرنده، جانور دریایی و هر جانداری که در آن ناحیه بود را به کام مرگ کشاند. این فاجعه زیست محیطی که اثراتش تا مدت‌ها بر محیط زیست اطراف آن منطقه تاثیرات منفی داشت، باعث به وجود آمدن جنبش‌های زیست محیطی نوین در آمریکا و سراسر جهان شد.
سیاره زمین تنها ذره کوچکی از عالم است، اما خانه انسان و در واقع خانه ای برای تنها گونه های یافت شده حیات در کل جهان می باشد. حیوانات، گیاهان و دیگر ارگانیزم های حیات تقریبا در همه جای سطح زمین وجود دارند. آنها می توانند در روی زمین به حیات ادامه دهند .
فلسفه برگزاری روز زمین پاک، حفظ کردن زمین از آلودگی و پاکسازی آن از آلاینده‌ها است در واقع از آنجایی که زمین همواره با پیشرفت تکنولوژی های نوین در معرض خطر و آسیب هایی است که در آینده سلامت جوامع مختلف را در هر نقطه از دنیا به چالش خواهد کشید، نامگذاری چنین روزی برای فرهنگ سازی از ضروریات بود.بدین ترتیب روز جهانی زمین پاک، در سراسر دنیا به عنوان نمادی از ترویج فرهنگ حفاظت و نگهداری از محیط زیست و محیطی که در آن زندگی بشری به رشد و بالندگی می رسد؛ فرصتی مغتنم برای توجه به این فرهنگ سلامت محور و آینده نگر است.
بنابراین در مرحله نخست باید فرهنگ سازی را از خودمان شروع کنیم؛ زیرا با کارهای کوچک نیز می توان باعث شد، تا زمین بتواند نفس بکشد. به عنوان مثال با مصرف کمتر کاغذ می توانیم باعث کاهش قطع درختان شویم و این همان چیزی است که در روز جهانی زمین پاک در مورد دوستی با این سیاره آبی بیان می شود. از طرف دیگر، با کاهش مصرف کاغذ به طور مستقیم زباله کمتری نیز تولید خواهد شد. یکی دیگر از توصیه های کارشناسان محیط زیست درباره دوستی با این سیاره آبی در روز جهانی زمین پاک این است که در مصرف آب صرفه جویی کنیم؛ زیرا که آبادانی زمین و رشد و نمو گیاهی وابسته به آب است. همچنین، با گسترش فرهنگ سازی ها می توان از انداختن زباله در داخل رودخانه ها، جوی ها و آب راه ها جلوگیری کرد. استفاده نکردن از کیسه نایلونی و جایگزین کردن کیسه پارچه ای به جای آن، اهمیت دادن به بازیافت زباله و حرکت در کمک به این حرکت مفید زیست محیطی، انجام دادن حرکت های اجتماعی مانند: پاک سازی کوهستان، رودخانه ها و جنگل ها به منظور پاک سازی آنها از زباله و …از دیگر اقداماتی به شمار می روند که می توان برای حفاظت از زمین انجام داد.
بدین ترتیب روش‌های مختلفی برای فرهنگ‌سازی وجود دارد. علاوه بر موارد بالا یکی از مهمترین و اساسی‌ترین آنها آموزش است، آموزشی که از کودکی و سپس در مدارس ابتدایی کشور باید به صورت صحیح انجام شود تا نسل بعدی در مورد مسایل محیط زیستی علم و آگاهی پیدا کند. همچنین، صدا و سیما می تواند نقش مهمی در آگاهی رسانی به عموم مردم در این زمینه ایفا کند و نیز نهادها و سازمان های مردم نهاد که از دلسوزان و علاقه مندان محیط زیست تشکیل شده اند؛ می توانند نقش سازنده و مهمی در فرهنگ سازی داشته باشند.
در قانون اساسی ایران و در اصل پنجاهم آن در مورد اهمیت محیط زیست آمده است: در جمهوری اسلامی، حفاظت محیط زیست که نسل امروز و نسل‌های بعد باید در آن حیات اجتماعی رو به رشدی داشته باشند، وظیفه عمومی تلقی می گردد. در این جمله نکات بسیار مهمی نهفته است که اگر به طور دقیق براساس این اصل مهم قانون اساسی کارها انجام شوند، مشکلات محیط زیستی به میزان بسیار زیادی کاسته خواهد شد. زیرا برپایه این قانون فعالیت‌های اقتصادی و غیر آن که با آلودگی محیط زیست یا تخریب غیر قابل جبران آن همراه باشد، ممنوع است.
و چه خوش گفت سهراب سپهری که …
یادم باشد کاری نکنم که به قانون زمین بر بخورد.