در بین نهاد های اجتماعی کشورمان مدرسه از مهم ترین نهاد های سازمان یافته رسمی است که باید با فراهم نمودن محیطی سالم و بهداشتی به جسم و روان کودکان و نوجوانان جامعه امکان رشد و شکوفایی داده و آنان را افرادی مسئول و موفق تربیت کند.
بدیهی است که از نظر اقتصادی نیز بهره دهی مطلوب و سرمایه گذاری در این امر، چه از نظر مادی و چه از نظر نیروی انسانی جز با تأمین دانش آموزان میسر نمی شود. تحقق این اهداف مستلزم برنامه صحیح و مستمری است که در گذر از مقاطع تحصیلی مختلف امکان تصحیح حالات، رفتار و روش خود را در مسائل مربوط به سلامتی و بهداشت به دانش آموزان داده و به تدریج عادت صحیح بهداشتی و سلامتی را جایگزین کند.
آموزش و پرورش، در جوامع امروز به عنوان کلیدی ترین نهاد آموزشی در جهت مراقبت و یاددهی مسائل بهداشتی و عواض ناشی از عدم رعایت آن به دانش آموزان به شمار می رود، چرا که در پرتو آموزش است که انسان ها متحول می شوند.
افزایش کیفیت، رضایتمندی و احساس ارزشمندی در زندگی از مقوله های بسیار مهم در حفظ سلامت افراد جامعه می باشد که بی شک پس از خانواده، مدرسه یکی از مهم ترین محیط های تأمین کننده و موثر در حوزه بهداشت برای گروه سنین کودکان، نو جوانان و جوانان می باشد.
ایمنی و محیط زیست این گروه سنی از اهمیت بسیار زیای برخوردار است، زیرا همان گونه که تحقیقات متعدد نشان می دهد سلامت دانش آموزان با پیشرفت تحصیلی آنان در ارتباط بوده و دانش آموانی که به نحوی از مشکلات روانی یا فقدان بهداشت مناسب رنج می برند، اغلب با افت تحصیلی مواجه هستند. بنابراین ضروری است که در جهت میل به اهداف آموزشی و تربیتی، سلامت و بهداشت دانش آموزان تضمین گردد و این امر موجب ضرورت اعمال شیوه های مناسب برای تأمین بهداشت، ایمنی و محیط زیست سالم برای دانش آموزان می باشد، چرا که مدرسه محیطی نیست که فقط مسائل و مطالبی به کودکان و نوجوانان القا کند بلکه در این محیط اخلاق و رفتار نیز تکوین می یابد که آموزش در خصوص بهداشت، ایمنی و محیط زیست را نیز شامل می شود.
امید است که با سرمایه گذری لازم، بستر مورد نیاز برای بهبود مراقبت های بهداشتی در جهت ایجاد محیط سالم و ایمن دانش آموزان مهیا شود.