حادثه به هر رویداد ناخواسته و برنامه ریزی نشده ای که به آسیب کارکنان یا صدمه به تجهیزات، تاسیسات و یا محیط زیست منجر شود، گفته می شود.
حوادث معمولا پیچیده هستند، یک حادثه ممکن است در اثر توالی بیش از ده واقعه رخ دهد که میتوانند علت آن تلقی شوند.
این وقایع به سه دسته ی وقایع مقدماتی، وقایع اولیه و وقایع واسطه ای طبقه بندی می شوند.
وقایع مقدماتی هر آن چیزی است که بر روی وقایع اولیه تاثیر می گذارد و مرحله ای را برای بروز شرایط خطرناک فراهم می کند. چنانچه بتوان وقایع مقدماتی شرایط خطرناک را حذف کرد، حادثه نمی تواند وارد مرحله بعدی شود. در برخی منابع از این وقایع به عنوان علل ریشه ای و نا مشهود حادثه نام برده می شود. ساعات کاری زیاد و نگهداری مواد در شرایط نامناسب نمونه ای از وقایع مقدماتی به شمار می روند.
وقایع اولیه، شرایط یا ساز و کاری هستند که باعث وقوع حادثه می شوند. حادثه اولیه را می توان به جرقه ای که آتش را روشن می کند، تشبیه کرد. این وقایع همان علل اصلی و مشهود حادثه هستند.
بیشتر اقدامات کنترلی، در قدم اول و به طور ابتدایی در این مرحله صورت می پذیرند.
وقایع واسطه همان محرک هایی هستند که برخی در تخفیف حادثه و برخی در تشدید و شکل گیری آن نقش دارند.
به عنوان مثال دریچه ی اطمینان در یک سامانه ی تحت فشار میتواند با تقلیل فشار، باعث بهبود شرایط فشار بیش از حد سامانه شود. حال اگر این دریچه های اطمینان نتوانند در مواقع لزوم عمل کنند، نه تنها از بروز حادثه جلوگیری نمی کنند، بلکه باعث تشدید شرایط خطرناک می شوند.
کتاب حاضر در شامل سه بخش و بیست و پنج فصل می باشد که به شرح ذیل است:
بخش اول: کلیات خطای انسانی و قابلیت اطمینان انسانی
بخش دوم: روش های ارزیابی قابلیت انسان
بخش سوم: روش های شناسایی افراد مستعد خطای انسانی