حدود تماس شغلی عوامل بیماری‌زا در صنایع پتروشیمی

تحقق آرمان “انسان سالم در محیط کار سالم” و “انسان سالم محور توسعه پایدار” مستلزم تدوین و اجرای رویه ها و دستورالعمل های یکسان در مورد موضوعات مختلف بهداشت، ایمنی و محیط زیست است.
یکی از مهم ترین اهداف صنایع بزرگ، تولید بیشتر و با کیفیت در سایه توجه به مسائل بهداشت، ایمنی و محیط زیست، داشتن نیروی کار سالم، تندرست، محفوظ از بیماری ها و حوادث شغلی و محیطی عاری از آلاینده ها می باشد.
بر اساس گزارش سازمان بهداشت جهانی کارگران کشورهای در حال توسعه با گستره وسیعی از خطرات شغلی و عوامل شیمیایی، فیزیکی، بیولوژیکی، ارگونومیکی و روانی مواجه هستند و خطرات شغلی سالانه موجب مرگ و میر زودهنگام، بیماری و از کار افتادگی میلیون ها نفر انسان در سراسر دنیا می شود.
به طوری که ریسک فاکتورهای شغلی دهمین علت مرگ و میر در دنیا محسوب می شود.
در کشور ما علم بهداشت حرفه ای و تاثیر آن در کاهش میزان بیماری ها و عوارض شغلی در محیط های کاری تاکنون کمتر مورد توجه قرار گرفته و این موضوع موجب وارد آمدن خسارت های سنگینی بر سازمان ها و جامعه می شود.
با توجه به موارد فوق الذکر پس از تصویب و ابلاغ ساختار HSE در شرکت های تابعه وزارت نفت، بخش بهداشت صنعتی مدیریت HSE شرکت ملی صنایع پتروشیمی در سال 1383 اقدام به تهیه و تدوین الزامات بهداشتی HSE متناسب با شرایط عملکردی و فرایندی صنایع پتروشیمی نمود پس از دو مرحله بازنگری مجموعه الزامات بهداشتی مدیریتHSE صنایع پتروشیمی و با گذشت 4 سال از اجرای این الزامات در شرکت های پتروشیمی، نقطه نظرات و پیشنهادات مهندسین محترم بهداشت واحدهای HSE شرکت های پتروشیمی و هچنین آخرین الزامات ملی و بین المللی مرتبط با صنایع پتروشیمی مورد بررسی قرار گرفته و پس از بررسی و تصویب در کمیته تخصصی بهداشت صنعتی، بهداشت محیط و تغذیه واحدهای HSE شرکت های پتروشیمی- جدول شماره 1) در چهار جلد به شرح ذیل منتشر گردیده است:

* جلد اول: مجموعه آیین نامه ها
* جلد دوم: مجموعه راهنماها، بخشنامه ها و ضمائم
* جلد سوم: مجموعه دستورالعمل های بهداشت صنعتی
* جلد چهارم: حدود تماس شغلی عوامل بیماری زا (TLV & BEI) در صنعت پتروشیمی

این مجموعه سفارشی بوده و قابل ارائه نمی باشد.