این کتاب مرور خاطرات ناخوشایند برای بازنشستگان، واقعیت های آزاردهنده برای کارمندان و هشدار جدی برای کسانی است که می خواهند پله های نردبان ترقی دیگران باشند.

کارمند ماندن زاییدۀ ترس از تغییر و امیدهای کاذب است؛ ترسی که هر ساله بیشتر شده و پس از یک دهه به عنوان اهرمی محکم، یک کارمند هر چند ناراضی را در محل کار خود تثبیت می کند.
از طرفی، زمزمه های ارتقای سازمانی هر از چند گاهی امیدهایی را در دل این کارمندان زنده می کند.

با گذشت زمان، وابستگی و نه دلبستگی به سازمان در ایشان بیشتر و بیشتر شده و در نهایت، فرد در پایان دورۀ شغلی خود به این نتیجه می رسد که تمام هویت او وابسته به سازمان است.
او تمام فرصت های زندگی را از ترس تغییر از دست داده است…

برشی از متن کتاب:
نظری های متنوعی درباره مدیریت وجود دارد و صاحب نظران عرصه مدیریت و منابع انسانی تعاریف مختلف، اما علمی ای درباره مدیریت (آنچه باید باشد)، ارائه داده اند.
شاید صریح ترین تعریف از مدیریت را خانم مری پارکر مطرح کرده است که مدیریت را “هنر انجام دادن کارها توسط دیگران” می داند.
اما خارج از فضای نظری و علمی، در دنیای واقعی، مدیریت بسیار بی پرده تر و ناخوشایندتر است.
مدیریتی که افراد با ورود به دستگاه های دولتی، نیمه دولتی و شرکت های خصوصی متاثر از سازمان های دولتی تجربه می کنند با تعریف خانم پارکر فاصله زیادی دارد…